درباره وبلاگ به وبلاگ من خوش آمدید امیدوارم از مطالب این وبلاگ لذت ببرید! آخرین مطالب نويسندگان
|
who is god?and Etc
پنج شنبه 25 مهر 1392برچسب:, :: 19:20 :: نويسنده : ارسطو کدوری
تحقیقات نشان میدهد شتههایی که قادر به تولید کاروتنوئید در بدن خود هستند، در معرض نور میتوانند حجم بیشتری از مولکول ATP را تولید کنند. آیا این حشرات کوچک اولین جانوران روی زمین با قابلیت فتوسنتز هستند؟ خبر آنلاین: تعداد انگشت شماری از حیوانات را میشناسیم که با میکرو ارگانیسمها یا گیاهان فتوسنتز کننده همزیستی دارند، اما این اولین بار است که با نمونهای برخورد میکنیم که مستقیما نور را دریافت میکند.
به گزارش نیوساینتیست، تحقیقات نشان میدهد شتهها اگر در معرض نور قرار بگیرند، میتوانند حجم تولید ATP (منبع زیستی انرژی) خود را افزایش دهند. البته این پژوهش توانایی این حشرات را در انجام فرآیند فتوسنتز در برابر نور به اثبات نمیرساند، اما میتواند در طول زمان محققان را به چنین نتیجهای سوق دهد. کاروتنوئیدها رنگدانه متداول در جلبکها، باکتریها و قارچهایی هستند که میتوانند نور را دریافت کرده و برای فرآیند فتوسنتز از آن استفاده کنند. در میان حشرات نیز تنها شتهها دارای ژنی هستند که میتواند به آنها توانایی تولید رنگدانههای کاروتنوئیدی را بدهد که رنگ سبز خاص این حشرات را ایجاد میکنند. ماریا کاپوویلا و همکارانش در دانشگاه نیس فرانسه، با بررسی شتههای دارای رنگدانههای کاروتنوئیدی و همنوعان آنها که فاقد این رنگدانهها بودند، متوجه شدند تنها تولید ATP در معرض نور در گروهی افزایش پیدا میکند که دارای این رنگدانهها هستند. کاپوویلا میگوید: این تحقیق نشان میدهد شتهها میتوانند ابزارهای فرایندی شبیه به فتوسنتز را در اختیار داشته باشند. کریستوفر هاو از دانشگاه کمبریج اضافه میکند: این آزمون نمیتواند وجود فرایند فتوسنتز را در شتهها اثبات کند، شاید نور در این حشرات به جای اینکه در این فرآیند به کار گرفته شود، نقشی غیر مستقیم را در تولید مولکولهای ATP بازی میکند که هنوز شناخته نشده است. پنج شنبه 25 مهر 1392برچسب:, :: 19:12 :: نويسنده : ارسطو کدوری
فتوسنتز (معادل فارسی: فروغآمایی[۱]) فرآیندی زیستشیمی است که در آن، انرژی نورانی خورشید توسط گیاهان و برخی از باکتریها به انرژی شیمیایی ذخیرهشده در مواد غذایی آنها تبدیل میشود. کمابیش همهٔ ارگانیسمهای روی زمین به آن وابستهاند. در عمل فتوسنتز، اندامهایی مانند برگ که دارای سبزینه هستند، کربن دیاکسید، آب و نور را جذبکرده و به کلروپلاست میرسانند. طی واکنشهایی که درون کلروپلاست انجام میگیرد، این مواد به اکسیژن و کربوهیدراتها تبدیل میشوند. تمامی اکسیژن کنونی موجود بر روی زمین، فرآوردهٔ فتوسنتز است. برخی از کربوهیدراتهای مهم تولیدشده مانند گلوکز، میتوانند به سایر مواد آلی، لیپیدها،نشاسته، سلولز و پروتئین تبدیلشوند که برای تبدیلشدن به پروتئین، نیاز به نیتروژن دارند. ژان باپتیست ون هلمونت، یکی از نخستین آزمایشهای مربوط به فتوسنتز را انجامداد. تمامی بخشهای سبزرنگ گیاه، قادر به انجام عمل فتوسنتز هستند. مادهٔ سبز موجود در گیاهان که سبزینه یا کلروفیل نامدارد، آغازکنندهٔ واکنشهای فتوسنتز است. فتوسنتز در اندامهایی که فاقد سبزینه هستند، انجام نمیگیرد. کلروپلاستها که در سلولهای سبزینهدار گیاهان وجود دارند، محل استقرار مولکولهای سبزینه میباشند. سلولهای برگ، بیشترین مقدار کلروپلاست را دارند و بههمین دلیل، اندام اصلی فتوسنتز در گیاهان بهشمار میآیند. قدمت نخستین فتوسنتز به حدود ۳٫۵ میلیارد سال پیش باز میگردد که در آن واکنش، از هیدروژن و سولفید هیدروژن الکترونی بهجای آب استفاده شدهاست. حدود یک میلیارد سال پیش، آغازیان با سیانوباکتریها همزیستی کردند که حاصل آن، بهوجودآمدن کلروپلاست در گیاهان امروزی است. نیاکان آبهایی که بهعنوان منبع الکترونها در فرآیند فتوسنتز استفاده میشوند، سیانوباکتریهای منقرضشده هستند. دادههای زمینشناسی نشان میدهد که تاریخ این رویداد به دورهٔ نخست زمینشناسی، میان ۲٫۴۵ تا ۲٫۳۲ میلیارد سال پیش و حتی بسیار بیشتر از آن باز میگردد. پژوهشگران دانشگاه تلآویو در سال ۲۰۱۰ کشفکردند که زنبور سرخ آسیایی، با استفاده از رنگدانهای بهنام زانتوپترین، نور خورشید را به برق تبدیل میکند. این شواهد علمی نشانداد که حیوانات نیز در فتوسنتز درگیراند. تکامل
نمایی از واکنش فتوسنتز حدود ۳ میلیارد سال پیش، تنها ۰٫۰۴% هواکرهٔ زمین را اکسیژن پوشاندهبود. هواکرهٔ آن زمان بیشتر از نیتروژن، بخار آب و کربن دیاکسید تشکیل شدهبود. موجودات زندهای که در آن عصر میزیستند، فقط باکتریهای بیهوازی بودند. باکتریهایی که بدون نیاز به اکسیژن، مواد آلی را به الکل یا اسید تبدیل میکنند و از این راه، انرژی بهدست میآورند. چنین باکتریهایی که در هوا میزیستند، هماکنون نیز روی زمین فراواناند. حدود ۲٫۵ میلیارد سال پیش، موجودات زندهای که قادر بهانجام عمل فتوسنتز بودند، روی زمین پدیدار شدند و شروع به آزادسازی اکسیژن از آب کردند. تقریباً همهٔ اکسیژن هواکرهٔ کنونی، محصول فتوسنتز است.[۲] گفته میشود که نخستین فتوسنتز در حدود ۳٫۵ سال پیش رخداده و در آن واکنش، از هیدروژن و سولفید هیدروژن الکترونی بهجای آب استفاده شدهاست.[۳] سنگوارههای یافتشده نمایانگر این هستند که فتوسنتز قدمتی ۳٫۴ میلیارد ساله دارد.[۴] حدود ۲٫۴ میلیارد سال پیش، سیانوباکتریها با آزادسازی اکسیژن، ظاهر زمین را بهطور دائم تغییردادند.[۵] حدود یک میلیارد سال پیش، آغازیان با سیانوباکتریها همزیستی کردند[۶] که حاصل آن، بهوجودآمدن کلروپلاست در گیاهان امروزی است.[۷] معادله شیمیایی فتوسنتز بهشکل زیر است:[۸][۹][۱۰][۱۱][۱۲] 6CO۲ + 6H۲O + Light → C۶H۱۲O۶ + 6O۲ اکسیژن + گلوکز → نور + آب + کربن دیاکسید همزیستی و منشأ کلروپلاست
کلروپلاست دیسههایی دارای سبزینه هستند که در سیتوپلاسم یاختههای گیاهی یافت میشود. این نگاره، کلروپلاست را در گیاه آویشن نشان میدهد. بسیاری از آبزیان از جمله مرجانها، اسفنجها و شقایقهای دریایی با جلبکهایی که عمل فتوسنتز را انجام میدهند، رابطهٔ همزیستی دارند.[۱۳] این همزیستی احتمالاً بهدلیل کالبدشناسی سادهٔ این جانداران میباشد. علاوه بر این، چندی از نرمتنان با کلروپلاست جلبکها همزیستی دارند و غذای آن را در بدن خود ذخیره میکنند. تغذیه از این جلبکها، نیاز نرمتنان به چندین ماه مواد غذایی را برطرف میکند.[۱۴][۱۵] برخی از ژنهای درون هستهٔ سلولهای گیاهی در نرمتنان با تکثیر کلروپلاست، پروتئین لازم برای زندهماندن جاندار را تأمین میکند.[۱۶] اشکال همزیستی ممکناست بتواند منشأ کلروپلاست را توضیحدهد. سلولهای گیاهان که کلروپلاست دارند، شباهت زیادی به انواع سیانوباکتریها دارند، از جمله از جهت دارای بودن کروموزومهای دایرهای شکل، ریبوزیمهای پروکاریوتی و برخی از پروتئینهای مشارکتکننده در عمل فتوسنتز.[۱۷][۱۸] طبق نظریه درون همزیستی، اولین سلولهای گیاهی حاصل به کار گرفته شدن باکتریهای مشارکتکننده در عمل فتوسنتز توسط سلولهای اولیهٔ یوکاریوتی هستند. باتوجه به این نظریه، کلروپلاستها باکتریهایی هستند که با زندگی درون سلولهای گیاهی مانند سازگار هستند. دیانای کلروپلاست، جدا از دیانای هستهٔ سلولهای گیاهی، شبیه دیانای سیانوباکتریها است.[۱۹] سیانوباکتریها و تحول فتوسنتز توانایی استفاده از آب بهعنوان منبع الکترونها در فرآیند فتوسنتز ریشهٔ تاریخی مشترکی با سیانوباکتریهای منقرضشده دارد. دادههای زمینشناسی نشان میدهد که تاریخ این رویداد به دورهٔ نخست زمینشناسی، میان ۲٫۴۵ تا ۲٫۳۲ میلیارد سال پیش و حتی بسیار بیشتر از آن باز میگردد.[۲۰] شواهد موجود از مطالعات سنگهای رسوبی نشان میدهد که زندگی در ۳٫۵ سال پیش روی زمین وجود داشتهاست. اما در آن عصر، فتوسنتز تکامل پیدا نکرده بودهاست و اکسیژن زیادی زمین را نپوشانده بود. با این حال، دادههای سنگوارهشناسی نشان میدهد که حدود دو میلیارد سال پیش، انواع سیانوباکتریها، در عصر پروتروزوئیک (حدود ۲٫۵ میلیارد تا ۵۴۳ میلیون سال پیش) و مزوزوئیک (حدود ۲۵۱ تا ۶۵ میلیون سال پیش) میزیستند. اعتقاد بر این است که سیانوباکتریها هماکنون باقیماندهاند و اهمیت بسیاری برای اکوسیستمهای دریایی دارند.[۲۱] پژوهشگران دانشگاه تلآویو در سال ۲۰۱۰ کشفکردند که زنبور سرخ آسیایی، با استفاده از رنگدانهای بهنام زانتوپترین، نور خورشید را به برق تبدیل میکند. این شواهد علمی نشانداد که حیوانات نیز در فتوسنتز درگیراند.[۲۲] آزمایش ونهلمونت یونانیان باستان معتقد بودند که خاک، تمام نیازهای گیاه را برطرف میکند. حدود ۳۰۰ سال پیش، دانشمندی بلژیکی بهنام ژان باپتیست ون هلمونت، این عقیدهٔ یونانیان باستان را آزمایشکرد.[۲۳] او یکی از نخستین آزمایشهای مربوط به فتوسنتز را انجامداد.[۲] او قلمهٔ بیدی را در مقداری خاک کاشت و خاک را بهمدت پنج سال با آب باران آبیاری کرد. و متوجه شد که وزن خاک در این مدت تغییری نکرد اما بر وزن گیاه افزوده شد.[۲] ون هلمونت از این آزمایش دونتیجهٔ درست و نادرست گرفت: نتیجه درست این بود که گیاه بیشتر مواد موردنیاز خود را از خاک بهدست نمیآورد. نتیجهٔ نادرست نیز این بود که گیاه بیشتر مواد مورنیاز خود را از آب بهدست میآورد. البته او در نتیجهگیری نهایی دچار اشتباهشد؛ چون وزن کربن دیاکسیدهای مصرفی در طی پنج سال را درنظر نگرفتهبود.[۲۴] اندامهای مؤثر
ساختار کلروپلاست: همهٔ بخشهای سبز گیاهان، مانند برگها، ساقهها و کاسبرگها، فتوسنتز انجام میدهند. بخشهایی از گیاه مانند ریشه که نور به آنها نمیتابد، سبزینه ندارند و فتوسنتز انجام نمیدهند.[۲۵] مادهٔ سبز موجود در گیاهان که سبزینه یا کلروفیل نامدارد، آغازکنندهٔ واکنشهای فتوسنتزی است. بخشهایی از گیاه که سبزینه ندارند، فتوسنتز انجام نمیدهند.[۲۶] محل انجام فتوسنتز در گیاهان، کلروپلاست نامدارد و در آن، مولکولهای سبزینه وجود دارند. مولکولهای سبزینه که سبزرنگ هستند، نور خورشید را جذب میکنند و بهاین ترتیب، واکنشهای فتوسنتزی آغاز میشود. سلولهای برگها، بیشترین تعداد کلروپلاستها را دارند. مولکولهای سبزینه، بیشتر نور آبی و قرمز را جذبکرده و نور سبز را منعکس میکنند؛ به همین دلیل، سبزینه سبزرنگ دیده میشود.[۲۵] گلبرگهای رنگین، سبز نیستند و سبزینه ندارند. مواد رنگین موجود در گلبرگها، توجه حشرات را به خود جلبکرده و حشرات، گردهافشانی میکنند. حتی برخی از گیاهان که برگهای قرمز دارند نیز از انجام فتوسنتز در برگها عاجزند. برخی از گیاهان، برگهای ابلق دارند؛ یعنی بخشی از برگ، سفید و بخشی دیگر سبز است. در بخشهای سفید برگ نیز سبزینه وجود ندارد؛ بنابراین، در این بخشها فتوسنتز انجام نمیگیرد. رشد گیاهان دارای برگهای ابلق، آهستهتب ای گیاهان دیگر است؛ چون میزان فتوسنتز در برگهای آنها کمتر است.[۲۷] سلولهای روپوست بالایی و پایینی در بسیاری از گیاهان، کلروپلاست ندارند (البته در برخی گیاهان، این سلولها دارای کلروپلاست هستند؛ سلولهای نگهبان روزنه نیز در همهٔ گیاهان، کلروپلاست دارند).[۲۸] [۲۹] برگها ویژگیهایی دارند که توانایی آنها را برای انجام فتوسنتز به حداکثر میرساند:
چرخهٔ کلوین گیاهان با استفاده از سبزینه در روند فتوسنتز، انرژی نورانی خورشید را در مولکولهای کربوهیدراتها از جمله گلوکز ذخیره میکنند. در این روش، کربن دیاکسید به شکل غیرمنظم با هوا، آب و خاک ترکیب میشود. این چرخه را چرخه کلوین مینامند که تنها چرخهای است که C۳ در آن دخالت دارد.[۳۰] چرخهٔ کلوین، یک چرخهٔ زیستشیمی است که در شامل فرایندهای اکسایش و کاهش است و تنها در کلروپلاست موجوداتی که عمل فتوسنتز را انجام میدهند رخ میدهد. این چرخه توسط ملوین کالوین، و در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی پیشنهاد شد.[۳۱] روند عمل فتوسنتز بهکل در چهار مرحلهٔ زیر انجام میگیرد:[۳۲]
بهرهوری و فرآوردهها
تصویر پراکندگی جهانی فتوسنتز، از جمله فیتوپلانکتونهای اقیانوسی و پوشش گیاهی زندگی انسانها و حیوانات بهشکل مستقیم و غیرمستقیم به زندگی گیاهان وابستهاست.[۳۳] کارایی گیاهان در تبدیل انرژی نور به انرژی شیمیایی معولاً بین ۳ تا ۶ درصد است.[۳۴] البته کارایی فتوسنتز گیاهان مختلف متفاوتبوده و با تنظیم عواملی نظیر شدت نور، دما، میزان کربن دیاکسید هوا و آب میتوان این درصد را از ۰٫۱% تا ۸% تغییر داد.[۳۵] اکسیژن و گلوکز فرآوردههای فتوسنتز هستند؛ اما گلوکز میتواند به سایر مواد آلی از جمله نشاسته و سلولز تبدیلشود.[۳۶] بخشی از مولکولهای گلوکز توسط خود گیاه مصرف میشوند اما گلوکزهای اضافی در کلروپلاست به هم متصل شده و به نشاسته تبدیل میگردند.[۲۹] مولکولهای گلوکز در گیاهان میتوانند پس از تغییراتی به لیپید تبدیل شوند. پروتئینها نیز از تغییر مولکولهای گلوکز بهوجود میآیند، اما گلوکز برای تبدیلشدن به پروتئین، نیاز به نیتروژن دارد.[۳۶] گلوکز در کلروپلاست ذخیره نمیشود، چون مولکول بسیار کوچکی است و بهراحتی در آب حل میشود؛ بنابراین، میتواند با سایر مواد محلول در آب ترکیب شود. در مقابل، نشاسته مولکولی بسیار بزرگ است (شامل صدها یا هزاران مولکول گلوکز) و در آب حل نمیشود؛ بنابراین، برای ذخیرهشدن مناسب است. نشاسته فقط در بخشهای سبزرنگ گیاه مانند برگ که کلروپلاست دارند، ذخیره نمیشود. مولکولهای کربوهیدراتها میتوانند از راه بهسمت ریشه بروند و در آنجا به نشاسته تبدیلشوند. بنابراین، در ریشه نیز با این که کلروپلاست وجود ندارد، نشاسته ذخیره میشود. در میوهها و دانهها نیز نشاسته میتواند ذخیرهگردد.[۳۷] عوامل مؤثر
شدت گاز کربن دیاکسید در فتوسنتز شدت فتوسنتز به میزان کربن دیاکسید هوا، دما و شدت نور بستگیدارد. این نتیجهگیری حاصل پژوهشهای دونفر با نامهای بلکمن و اسمیت بودهاست.[۳۸][۳۹] یکی از مهمترین عوامل مؤثر در میزان و شدت فتوسنتز، مقدار گاز کربن دیاکسید است.[۴۰] بهطور معمول، کربن دیاکسید ۰٫۰۳٪ از هواکره زمین را میپوشاند. (هوا، شامل حدود ۲۱٪ اکسیژن و ۷۸٪ نیتروژن است.)[۴۱] هرچه میزان کربن دیاکسید هوا افزایشیابد، شدت فتوسنتز نیز افزایش مییابد.[۴۲] اما این افزایش محدودیت نیز دارد؛ اگر درصد کربن دیاکسید هوا بیش از ۰٫۱۴ شود، دیگر در شدت فتوسنتز تأثیری ندارد و سرعت آن را افزایش نمیدهد.[۴۱] برای انجام عمل فتوسنتز، آنزیمهای متعددی فعالیت میکنند که سرعت آن را تا حد زیادی افزایش میدهند. کاهش دما تا ۱۵ درجهٔ سلسیوس، سبب میشود سرعت واکنشهای آنزیمی درون سلولها کاهشیابد و در نتیجه، فتوسنتز آهستهتر صورتگیرد.[۴۳] در دماهای بالاتر از ۳۵ درجهٔ سلسیوس نیز سرعت فتوسنتز کاهش مییابد، زیرا آنزیمها در این دما، ساختار سهبعدی خود را از دستداده و آسیب میبینند. در دمای ۳۵ درجهٔ سلسیوس، شدت فتوسنتز به حداکثر میرسد.[۴۱] وجود انرژی نورانی خورشید برای انجام عمل فتوسنتز، امری ضروری است و بدون وجود نور، فتوسنتز انجام نمیگیرد.[۴۴] طی عمل فتوسنتز، انرژی نورانی خورشید به انرژی شیمیایی ذخیرهشده در گیاهان تبدیل میشود. نور آبی و قرمز، بهترین نور برای انجام فتوسنتز میباشد. از سوی دیگر، گیاهانی که در آبهای عمیق رشد میکنند، نور سبز را جذب میکنند. گیاهان بهطور متوسط، روزانه ۱۲–۱۰ ساعت نور دریافت میکنند؛ درختان دیگری با جذب نور بیشتر نیز دیده شدهاست؛ بهعنوان مثال، برخی از درختان سیب هجده روز مداوم نور دریافت میکنند.[۴۵] علاوه بر این، هرچه شدت نور افزایشیابد، سرعت فتوسنتز نیز افزایش مییابد. اما اینجا نیز مانند کربن دیاکسید هوا محدودیت وجود دارد؛ یعنی با افزایش شدت نور، سرانجام بهجایی میرسیم که دیگر سرعت فتوسنتز افزایش نمییابد.[۴۱] آب یکی از مواد اولیه برای انجام واکنش فتوسنتز است و بدون وجود آن، فتوسنتز هرگز صورت نمیگیرد. آب با نفوذ بهدرون ریشه گیاه، وارد برگها میشود یا بخار آب، از راه روزنه درون برگها نفوذ میکند.[۴۶ صفحه قبل 1 صفحه بعد |
||||||||||||||||||||||||||||||||
|